شیرین‌ترین شکلات دنیا: شکلات به طعم اصحاب!
پیشنهادی برای چشاندن طعم خوش اصحاب در جاری زندگی
در سفر کربلای عرفه امسال (1395) در لابلای مباحث طرح شده از زیارت شهدای ناحیه مقدسه اشارتی گذشت؛ زیارتی به سنه 252 ه.ق. منسوب به امام هادی که در آن به اسم و رسم تک تک شهدا اشاره شده است.
به ذوق سلیم و قریحه سرشار زوار که در همین مجال، جای تقدیر دوباره دارد، بسته شکلاتی به همراه سلام به یکی از این شهدا کار شد! تا بنا به اصل تداعی در روانشناسی، شیرینی ملموس و محسوس شکلات با حلاوت «احلی من العسل»ی معقول اصحاب گره بخورد و ذائقه جانها را با آن شیرینی آشناتر کند.
برای ایجاد انگیزه در کنار هر «سلام»، «سؤال»ی تلنگرگونه هم کار شده بود که نوید یک حرکت عاشورایی برای مخاطب باشد؛ مثلا:
«چقدر در مورد این شهید مطالعه داشتی؟!»، «کدام ویژگی این شهید باعث شد در کربلا باشد؟»، راستی واقعا اصحاب کیستند که این گونه قرب و منزلت یافتند؟»، «عاشورا خوانان تاریخ بلافاصله بعد از سلام بر امام به این یاران سلام میدهند»، «به نظرت کدام ویژگی این شهید باعث شد در بین یاران امام باشد؟»، «چقدر برای همراهی و معیت با امام عاشورایی خودت آماده‌ای؟!»، «این شهید در کربلا چگونه امام خود را یاری کرد؟»، «5 دقیقه از این شهید برایمان تعریف کن و نسبتش را با امروز مشخص کن!»، «تا حالا شده خودت را مثل شهدای کربلا در یاری امامت دیده باشی؟!» و... (این فهرست سؤالات انگیزشی با تکمیل و نقویت شما بهتر و زیباتر هم خواهد شد! بسم الله! شما هم نکته و یا سؤالی به این مجموعه در نظرات بیفزایید!)
***
و این شکلات بهانه ای بود برای از کربلا دانستن و بیشتر دانستن!
سوغاتی ویژه برای کربلا و نه اصلا برای هر کسی که میخواهد برای امامش یک کار ویژه کند!
جا دارد از خودمان سؤال کنیم: ما کی و کجا با امام حسین زندگی میکنیم؟ کاش با امام حسین آنچنان زندگی کنیم که جزو اصحاب ایشان حساب شویم...
